Osoby, które zamierzają zostać komornikami sądowymi, muszą spełnić ściśle określone warunki. To profesja wymagająca nie tylko wykształcenia prawniczego, ale i przestrzegania wysokich standardów etycznych. Komornikiem sądowym może zostać osoba o nieposzlakowanej opinii, niekarana za przestępstwo skarbowe lub pospolite oraz nieposiadająca statusu podejrzanego. Powinna mieć ukończone 26 lat, obywatelstwo polskie oraz pełną zdolność do czynności prawnych. Stan zdrowia kandydata powinien pozwalać na pełnienie obowiązków komornika.
Kwestie wymogów prawnych – związanych z wykonywaniem zawodu – regulują przepisy art. 11 ustawy o komornikach sądowych. Kandydaci, kształcący się z myślą o wykonywaniu profesji komornika, muszą skończyć wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskać tytuł magistra. Dyplom magistra prawa – zdobyty na zagranicznej uczelni – musi być honorowany w Rzeczypospolitej Polskiej. Następnym etapem jest dwuletnia aplikacja komornicza, po której należy zdać egzamin. Po tym sprawdzianie wiedzy, kandydat powinien przepracować co najmniej dwa lat jako asesor komorniczy.
Aplikacja, egzamin i staż asesora komorniczego nie są konieczne w przypadku doktorów nauk prawnych, prokuratorów, adwokatów, sędziów, radców prawnych i notariuszy. Zwolnione z wyżej wymienionych wymogów są osoby z ukończonymi aplikacjami prawniczymi.
Kandydaci na komorników sądowych składają wniosek o powołanie do Ministra Sprawiedliwości. W procedurze uczestniczy prezes sądu apelacyjnego – z okręgu, w którym przyszły komornik zamierza pełnić obowiązki. Decyzję o odwołaniu komornika sądowego podejmuje Minister Sprawiedliwości, również w przypadku samodzielnej rezygnacji z pełnienia obowiązków.